W związku z postępem
medycyny, profilaktyką chorób, jak również ograniczeniami zagrożeń dla
człowieka na całym świecie, nasza
długość życia bardzo gwałtownie zwiększyła się w ciągu ostatnich 200 lat. Na początku historii człowieka, średnia
długość życia wynosiła tylko 21 lat (niestety to wtedy nas zjadano). W średniowieczu,
średnia długość życia dla mężczyzn posiadaczy gruntów wynosiła około 35 lat.
Od początku XIX wieku średnia długość życia wzrosła, w
wyniku lepszego dostępu do żywności, czystej wody i urządzeń sanitarnych i obecnie
na świecie wynosi około 72 lata.
Wzrost ludności oraz zwiększająca się długość
życia ludzi powoduje, że wszystkie narządy, a w tym narząd wzroku podlegają
procesowi starzenia. Większość chorób oczu, z którymi mamy do czynienia
związany jest z dłuższym czasem pracy danego narządu, a w konsekwencji ze
zmianami jakie zachodzą w komórkach.W przypadku narządu wzroku objawami tych zmian
jest prezbiopia (starczowzroczność), jak również zaćma, jaskra, zwyrodnienie
plamki związane z wiekiem oraz retinopatia cukrzycowa ( występująca najczęściej
po 60 roku życia). Przyczynami szybszego
starzenia się narządu wzroku są także nasze zaniedbania nadmierna ekspozycja
aparatu wzroku ekstremalne czynniki takie jak np. długie siedzenie przed
komputerem (o czym było napisane wcześniej link), niewłaściwe oświetlenie
podczas pracy, narażanie oczu na działanie promieni słonecznych, przebywanie w
zadymionych lub klimatyzowanych pomieszczeniach, niezdrowy styl życia (m.in.
dieta) oraz nękające nas choroby (np. nadciśnienie, otyłość, cukrzyca).
Powieki ochrona naszych oczu i nie tylko.
Nasza
skóra się zmienia i pewnie Faceci są w stanie to zaakceptować, Panie na pewno
trochę mniej nacierając swoją skórę kremami a to jednym na noc innym na dzień.
No i właśnie co się dzieje ze skórą powiek? Powieki to oczywiście skóra która pokrywa i ochrania oko. Utrata elementów kolagenowych oraz
elastynowych a także zmiana ich struktur z uporządkowanej na przypadkową w
skórze powoduje jej zwiotczenie i w konsekwencji pojawienie się zmarszczek. Redukcja tkanki tłuszczowej oczodołu z
wiekiem powoduje "zatopienie się" oczu podkreślając wiotkość skóry.
Stan taki może również powodować opadanie powieki górnej oraz podwijanie
powieki dolnej do wewnątrz lub na zewnątrz, a czynnikiem wpływającym na
opadanie powieki górnej jest osłabienie mięśnia dźwigacza powieki górnej .
Wraz z wiekiem następuje zmniejszenie produkcji łez u osób starszych. Stan taki wraz z zanikiem otaczających oko
tkanek może prowadzić do ryzyka zakażeń oka. Jeśli z kolei kanalik nosowo-łzowy
stanie się niedrożny w związku samoistnym jego zwężenia może powodować to
nadmierne łzawienia oczu .
A co z
rogówką ?
Z
biegiem czasu zmiany zachodzą w całej gałce ocznej. Zmiany rogówki to zmniejszenie połysku rogówki,
zwiększona jej wrażliwość oraz wzrost
podatności komórek rogówki na uszkodzenia.
Komora przednia oka może stać się płytsza szczególnie u osób,
które mają małe oczy z nadwzrocznością osiową (czyli z plusami, ale takimi
gdzie długość gałki jest krótsza niż normalnie). Proces ten prowadzi również do hamowania odpływu cieczy
wodnistej. Gromadzenie się cieczy może prowadzić do wzrostu ciśnienia
wewnątrzgałkowego. Znaczące utrudnienie jej odpływu spowodowane starzeniem jest
jedną z głównych przyczyn wystąpienia jaskry
Hmmm jakiś problem z czytaniem ?
Zachodzące
zmiany w tęczówce oka wpływają na wielkość źrenicy. Wraz z wiekiem źrenice stają się mniejsze i trudniejsze do
rozszerzenia nawet przy użyciu środków farmakologicznych. Kształt i zmiany napięcia ciała rzęskowego z wiekiem, jak również
zmniejszenie sprężystości torebki soczewki i zawartości włókien soczewki
powoduje zmniejszenie amplitudy akomodacji. Wymienione czynniki oraz to iż
mała źrenica wolno reagująca na zmiany natężenia światła „wpuszcza” do wnętrza
oka małe jego ilości wymaga stosowania dodatku do korekcji w postaci soczewek
plusowych (progresywnych, dwuogniskowych lub do czytania). Zmiany, które zachodzą w
soczewce są zmianami, które prawdopodobnie najbardziej wpływają na nasz wzrok.
Świat w innych kolorach.
Soczewka jest strukturą
wielowarstwową przez co wraz z upływem lat w jej strukturze pojawiają się
kolejne warstwy. Narastanie warstw powoduje kompresje starszych warstw do jej
wnętrza. Brak możliwości usuwania warstw starszych prowadzi do zwiększania jej
średnicy. Tworzeniu się nowych,
koncentrycznie układających się włókien soczewki towarzyszy zagęszczenie i
stwardnienie jądra. Białka soczewki ulegają przemianom chemicznym w białka o
wysokiej masie cząsteczkowej. Powstające
w ten sposób skupiska białkowe powodują zmiany refrakcji, rozproszenie promieni
świetlnych i spadek przejrzystości soczewki co prowadzi do zaćmy starczej. Po
70-tym roku życia soczewka jest trzykrotnie większa niż w 20-tym roku życia. W
konsekwencji wzrost grubości i elastyczności powoduje iż stajemy się
nadwzroczni więc aby przeczytać książkę musimy trzymać ją coraz dalej od oczu
lub używać dodatkowych soczewek skupiających. Po 70-tym roku życia tendencja ta odwraca się i stajemy
się bardziej krótkowzroczni. Soczewka
człowieka wraz z wiekiem absorbuje więcej światła niebieskiego (410 nm) z
powodu nagromadzenia żółtych pigmentów w strukturze. Zmiana ta wpływa na
obieranie kolorów. Zmniejsza to zdolność
oka do rozróżniania barw w zakresie zielony – niebieski - fioletowy.
Inaczej też widzimy kolor żółty. Rezultatem tych zmian jest postrzeganie
odcieni niebieskich jako ciemniejszych, a odcieni żółtych - jako mniej jasnych
niż są one postrzegane przez oko młodej zdrowej osoby.
Starzenie wpływa w
znaczny sposób na funkcjonowanie układu wzrokowego. U osób wraz wiekiem dochodzi do twardnienia i
zmiany zabarwienia soczewki. Taki stan może prowadzić do tego, że osoby te mogą
skarżyć się na odblaski szczególnie w słabym oświetleniu ( np. przy jeździe
samochodem) z powodu rozpraszania światła. Jednocześnie oko takiej osoby do
prawidłowego widzenia potrzebuje więcej światła niż osoba młoda. Zmniejszenie
wrażliwości na kontrast jest stopniowe i następuje wraz ze zmętnieniem struktur
optycznych oka. Zmniejszenie wrażliwości na kontrast pociąga za sobą
zmniejszenie zdolności starszej osoby do postrzegania głębi. Zmniejszona percepcja
głębi sprawia iż takim osobą trudniej jest ocenić odległość w ulicznych korkach
oraz wykonać skomplikowane manewry podczas jazdy samochodem.
Zmniejszenie liczby czopków w dołku powoduje ograniczenie widzenia
barw. Dołek jest najważniejszą częścią plamki odpowiedzialnej za nasze
centralne i najostrzejsze widzenie. Percepcja i rozróżnienie pewnych barw od
siebie jest trudniejsze niż innych np. rozróżnienie koloru błękitnego od
zielonego jest trudniejsze niż czerwonego od żółtego. Zmiany takie jednak
stają się jeszcze bardziej widoczne wraz z wiekiem. Dlatego wraz wiekiem wrasta
preferencja kontrastujących ze sobą ciepłych barw. Ponadto światło niebieskie
jest tłumione (wygaszane) przez soczewkę oka starzejącego się. Prowadzi to do
postrzegania obrazu świata z barwami przesuniętymi w kierunku żółtego. Starsze osoby mają trudności z adaptacją do
jasnego światła i ciemności oraz ich układ optyczny nie jest w stanie tolerować
odblasków.